Το πράσινο στα κτίρια, τόσο στον οριζόντιο, όσο και στον κατακόρυφο άξονα, χαρακτηρίζει πλέον τη σύγχρονη αρχιτεκτονική πραγματικότητα. Είτε σε μικρή είτε σε μεγάλη κλίμακα, έχει πάντα ευεργετικά οφέλη για τους χρήστες και το περιβάλλον. Πέρα από τα οφέλη στο ίδιο το κτίριο στο οποίο εγκαθίστανται, η επιστημονική κοινότητα στρέφεται πλέον και στα οφέλη τους, που επηρεάζουν το μικρόκλιμα και τις συνθήκες άνεσης στο αστικό περιβάλλον.
Τύποι φυτεμένων δωμάτων
Τα φυτεμένα δώματα διαχωρίζονται σε εκτατικού, ημιεντατικού και εντατικού τύπου. Αυτός ο διαχωρισμός αφορά στη φυτική επιλογή, η οποία προφανώς επηρεάζει και το πάχος του υποστρώματος, την άρδευση και τη συνολική κατασκευή του φυτεμένου δώματος.
Ο εκτατικός τύπος φύτευσης, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στα ελληνικά κτίρια είναι και ο συνηθέστερος, λόγω του μικρού επιπρόσθετου στατικού φορτίου του και της μικρότερης απαίτησης για συντήρηση. Έχει χαμηλό πάχος στρώσης φύτευσης (5-10 cm) και η κατασκευή είναι λιγότερο κοστοβόρα. Τα φυτά που επιλέγονται είναι φυτά εδαφοκάλυψης και ποώδη, αρωματικά και χλοοτάπητας. Έχουν ελάχιστες ή μικρές απαιτήσεις σε νερό, είναι ανθεκτικά στον άνεμο και στο ψύχος, έχουν πολύ μικρό βάρος και χρειάζονται ελάχιστη συντήρηση.
Όταν η στατικότητα του κτιρίου το επιτρέπει και υπάρχει ανάγκη για περισσότερες επιλογές διαμόρφωσης και φυτικών επιλογών, υπάρχει η λύση του ημιεντατικού τύπου με πάχος στρώσης φύτευσης που κυμαίνεται από 10 έως και 30 cm. Σ’ αυτή την περίπτωση η βλάστηση εκτός από φυτά εδαφοκάλυψης και χλοοτάπητες μπορεί να περιλαμβάνει και μικρούς ή και μεσαίους θάμνους.
Τέλος, στον εντατικό τύπο φύτευσης, δηλαδή στην περίπτωση αυξημένων απαιτήσεων, το φυτικό υπόστρωμα μπορεί να κυμαίνεται σε ύψος από 40 cm έως και 1,20 m και μπορούν να τοποθετηθούν φυτά και δένδρα μεγάλου ύψους, παρέχοντας τη δυνατότητα να επιλεγεί το φυτικό υλικό και η αισθητική του χώρου χωρίς περιορισμούς με την αντίστοιχη οικονομική επιβάρυνση.
K Arch lab _ kalligiannakis 